சிதறிய கவிதை துண்டுகள்

சிலர் கவிதை படைப்பதும்
சிலர் கவிதை வெறுப்பதும்
கவிதைதான்

அள்ள அள்ள குறையவில்லை
பாத்திரத்தில் நீர்
மேலே திறந்த குழாய்

குக்கர் குழந்தை
காலிங்பெல் தொலைபேசி
குரல் கொடுக்க எல்லாவற்றுக்கும்
மறுகுரல் கொடுத்தாள்
மனைவி

சந்திப்பை நோக்கி
காத்துக்கொண்டிருக்கும்
கோடை பூமி

புரிதலை நோக்கி
சிந்திக்கொண்டிருக்கும்
மழை மனது

மழை பரப்பும்
வாசனை திரவியம்

திட்டு திட்டாய்
வெளிச்ச வானமாய்
கருமேக கூட்டம்

மண்னை நனைத்து பின்
மேலோடி போகும்
நீர் போல

சுவைத்து சப்பிய
மாம்பழக் கொட்டை